Anna Piątkowska
Nauczycielka PSP w Brzeźnicy
Uczestniczenie w odrabianiu prac domowych jest
bardzo ważną formą współpracy z nauczycielem.
Państwa pomoc powinna polegać na:
v
rozmawianiu
o tym, co wydarzyło się dziś w szkole, czego dziecko się nauczyło, co przeżyło,
jak zostało ocenione i jak samo ocenia swoją pracę;
v
rozmawianiu
o niepokojach i problemach, a także o sposobach ich eliminowania;
v
przypominaniu
dziecku o konieczności wykonania zadań domowych;
v
sprawdzeniu,
czy wykonało je poprawnie;
v
dodatkowym
ćwiczeniu tych umiejętności, które sprawiają problemy;
v
zapytaniu,
co potrzebne będzie na następne zajęcia.
Bezpośrednią pomoc w wykonywaniu zadań domowych należy ograniczyć
do:
×
wyjaśniania
bardziej zawiłych treści;
×
wspólnego
zastanawiania się nad problemami;
×
pokazywaniu
dobrych wzorów (np. pisanie);
×
uczenia
dziecka korzystania z różnych źródeł informacji;
×
uczeniu
dociekliwości poznawczej;
×
wspólnym
czytaniu tekstów „czytanek”, słuchaniu czytającego na głos dziecka.
Nie wolno podawać gotowych rozwiązań, a jedynie naprowadzać dziecko
na rozwiązanie, np. za pomocą pytań
i poleceń nakierowujących.
Zbyt częste
pomaganie w odrabianiu lekcji może niekorzystnie
wpływać na rozwój dziecka, które:
Ø
staje się
mało samodzielne, pasywne;
Ø
unika
samodzielnego rozwiązywania problemów, nie tylko tych związanych z nauką
szkolną;
Ø
zaczyna
tracić wiarę we własne siły.
Niesamodzielne odrabianie prac domowych nie spełnia stawianych im zadań,
nie służy rozwojowi dziecka, zniechęca je do samodzielnych prób, pozbawia możliwości
przeżycia radości z sukcesu, utrwala postawę wygodnictwa i skłonność do
wykorzystywania innych.
Dziecko powinno stopniowo przejmować odpowiedzialność za własne uczenie się i ponosić konsekwencje swoich działań (lub ich brak).